Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

Μαρουλάκι από τον κήπο μου και ας είναι και μικροκαμωμένο...

Μια με την καινούρια ραπτομηχανή που πήρα και προσπαθώ να τη μάθω μια με άλλες δραστηριότητες, άφησα πίσω τα παιδικά μου καδράκια και αφού δεν έχω κάποιο καινούριο να σας δείξω είπα να μοιραστώ κάτι οικολογικό μαζί σας!Ξεκίνησε σαν πείραμα και σαν στοίχημα με τον άντρα μου. Υποστήριζα ότι μπορούμε να έχουμε δικά μας μαρουλάκια αυτός με κορόιδευε. Τελικά πέτυχε και αυτός το πήρε ακόμη πιο ζεστά ανακυκλώνοντας ακόμη και τα κεσεδάκια από το γιαούρτι πράγμα που ενοχλεί τη δική μου αισθητική που εξισορροπεί η οικολογική μου συνείδηση. Γεγονός είναι ότι τα τρία τελευταία χρόνια έχουμε κάθε χειμώνα τα δικά μας μαρουλάκια, μικρά μεν γλυκά δε. Φαντάζομαι μυρωδικά όλοι λίγο πολύ έχουμε στα μπαλκόνια μας, δοκιμάστε και μαρουλάκια λοιπόν.  Και όταν τα αφήσετε και ρίξουν μπόι και γίνουν λουλουδάκι μαζέψτε τα σποράκια και έχετε τα μαρουλάκια σας για την επόμενη φορά! Α και εσείς να προτιμήσετε πιο ωραίες και πιο μεγάλες γλάστρες...






παιδικές ζωγραφιές

ο κόσμος των παιδιών είναι ο μαγικός κόσμος που όλοι ψάχνουμε!