Η περιοχή έχει μικρές οικογενειακές τουριστικές μονάδες που σε γενικές γραμμές σέβονται και την φύση και τον επισκέπτη. Μια τέτοια μικρή επιχείρηση έχουμε και εμείς και κάθε καλοκαίρι γνωρίζουμε πολύ κόσμο και με αρκετούς γίναμε φίλοι. Τα βράδια οργανωνουμε συμφαγίες βάζοντας από λίγα πράγματα ο καθένας και συζητάμε μέχρι αργά. Τα περισσότερα τα λέει ο μπαμπάς μου που είναι πρώτος στα ανέκδοτα και με ειδικότητα ψείστη.
Ούτε εγώ ούτε κανείς δικός μου είχαμε σκοπό να ασχοληθούμε με τον τουρισμό αλλά τελικά προέκυψε και κάθε χρόνο διαπιστώνω ότι ο τουρισμός πλήττεται, ο κόσμος μειώνεται και οι περισσότερες οικογένειες προτιμάν να έρχονται για ένα μπάνιο και να επιστρέφουν σπίτια τους.
Η Χαλκιδική όπως και άλλα μέρη στην Ελλάδα γνώρισε μεγάλη και ξαφνική τουριστική ανάπτυξη, δεν το διαχειρίστηκαν όλοι όμως σωστά όλο αυτό. Άνοδος των τιμών, πρόχειρες κατασκευές, αγενής συμπεριφορά, αλλαζονεία, έλλειψη καθαριότητας ήταν κάποια στοιχεία που δυσφήμισαν το μέρος. Μπήκε πάλι η λογική του εύκολου κέρδους. Ωστόσο η νεώτερη γενιά ξενοδοχουπαλλήλων και ιδιοκτητών, άτομα νέα με σχετικές σπουδές και όρεξη αποκατέστησαν την άσχημη εικόνα.
Τα φορολογικά μέτρα, η οικονομική λιτότητα και ο φόβος που μας έχει κατακλύσει έχουν κάνει κάποιους να σκέφτονται αν θα πάνε διακοπές φέτος. Καθένας όμως δικαιούται διακοπές και το αν θα περάσεις καλά δεν σχετίζεται με το πόσα θα ξοδέψεις ή αν θα πάρεις το μεγαλύερο ψάρι στην ταβέρνα ή αν θα πας στο λουξ δωμάτιο. Το κάμπινγκ είναι τέλειο, το μαγείρεμα στην κουζίνα ενός ενοικιαζομένου δωματίου έχει την πλάκα του και το να περπατάς στην παραλία το ηλιοβασίλεμα είναι πιο όμορφο από το να τα πίνεις σε μία καφετέρια.
Αν έρθετε θα περάσετε όμορφα αυτό είναι το μόνο σίγουρο...
