Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

more pinturas





Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

πουγκιά βάφτισης







Σάββατο 20 Μαρτίου 2010

Στους Blogοφίλους (α΄)

Όταν μπήκα στη διαδικασία να φτιάξω ένα blog δεν ήξερα καλά καλά τα βασικά τεχνικά βήματα ούτε καν το λόγο που ήθελα να κάνω μια σελίδα με τις δραστηριότητες, τις δημιουργίες και τις σκέψεις μου, να τις παρουσιάζω και να τις εκθέτω. Στην πορεία κατάλαβα ότι ήταν ένας τρόπος να επικοινωνώ και να ανταλλάσσω ιδέες αλλά και να εμπνέομαι.
Όλο αυτό το διάστημα που είχα την άδεια ανατροφής, μια και αυτή συνέπεσε με έναν βαρύ χειμώνα και μια ακόμη πιο βαριά φημολογία για την επικίνδυνη γρίπη, ένιωσα ότι αποκόπηκα κοινωνικά και πολλές στιγμές έχοντας στην αγκαλιά το παιδάκι μου είχα ελεύθερο μόνο το ένα χέρι και αφού δεν μπορούσα να το αξιοποιήσω για να ζωγραφίζω ή να κατασκευάζω ή να μαγειρεύω χτυπούσα τα πλήκτρα του υπολογιστή και έβλεπα σε όλα τα όμορφα blogs ζωγραφιές και ιδιαίτερες δημιουργίες και πρωτότυπα φαγητά και έτσι λίγο ήταν σα να παίρνω και εγώ μέρος σε όλα αυτά τα όμορφα και δημιουργικά πράγματα.
Στη συνέχεια όταν άρχισα λίγο να εξασφαλίζω λίγο χρόνο για τον εαυτό μου ζωγράφιζα παιδικούς πίνακες και έτσι ξεκίνησε η ιδέα για το ninos para siempre που ακόμη είναι σε αρχικό στάδιο με την ελπίδα να ολοκληρωθεί και με μακρινό όνειρο να ανοίξω με τους φίλους μου ένα μαγαζί που θα έχει χειροποίητα αντικείμενα.



Στους Blogοφίλους ( β΄)

Συχνά πέφτω σε τέτοια μαγαζιά και τα καμαρώνω, μάλιστα πριν λίγες μέρες που ήμουν στην Καβάλα, τυχαία βρέθηκα σε ένα πολύ όμορφο μαγαζάκι με το όνομα Βελόνα και Κλωστή, αν ποτέ βρεθείτε σε αυτή την πόλη να πάτε να το επισκεφθείτε, είναι μέσα στη στοά και η ιδιοκτήτρια, μια γλυκύτατη κοπέλα φτιάχνει και ζωγραφίζει μόνη της πολλά από τα αντικείμενα που πουλάει και τα υπόλοιπα τα παίρνει από ανθρώπους που συνεργάζεται και είναι όλα πολύ όμορφα και χειροποίητα.
Όλο αυτό το διάστημα που μπαινοβγαίνω στα blogs βλέπω ανθρώπους με διάθεση να αποτυπώνουν την αισθητική τους στα καθημερινά τους αντικείμενα, να ανακυκλώνουν και να μην πετάνε και να δημιουργούν χωρίς να σπαταλούν. Όλοι αυτοί οι Blogoφίλοι αποτελείτε για εμένα πηγή έμπνευσης και συντροφιά στις τόσες ώρες που πρέπει να αφιερώσει μια μαμά στο νέο μέλος της οικογένειας της και να καταλάβει και τις δικές του ανάγκες και να μην προδώσει τελείως και τις δικές της. Σε όλο αυτό το σφυροκόπημα για την οικονομική κρίση υπάρχει λύση και αγχολυτική και οικονομική, η δημιουργία. Και αν τα τελευταία χρόνια μάθαμε και εμείς και τα παιδιά να αναζητούμε την ευτυχία στην κατανάλωση ίσως μπορεί να βγει και κάτι καλό από όλη αυτή την αναστάτωση και τη δυσπραγία, να προσπαθούμε να κάνουμε πράγματα οι ίδιοι και να μοιραζόμαστε το δημιουργικό μας χρόνο και τις ιδέες μας με τους φίλους μας και τους δικούς μας, πόσο πιο διασκεδαστική και πιο ουσιαστική θα γίνει η ημέρα μας!
Όταν ήμασταν μικρές με την αδερφή μου φτιάχναμε τις κούκλες και τα ρούχα τους, δημιουργούσαμε το σκηνικό των παιχνιδιών μας και κάναμε πικ-νικ στο ποτάμι και στα κτήματα πίσω από το σπίτι μας, φτιάχναμε το πρωινό μας και δεν το αγοράζαμε από το κυλικείο του σχολείου και με τους φίλους μας ανταλλάσσαμε δώρα που κάναμε οι ίδιοι. Δεν ξέρω αν είμαι ρομαντική αλλά νομίζω ότι γι΄αυτούς τους λόγους θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια πιο όμορφα από ότι οι μαθητές μου που περιμένουν το νέο μοντέλο κινητού που θα πάρουν ως δώρο το Πάσχα για να χαρούν...

Τρίτη 2 Μαρτίου 2010

Click to play this Smilebox greeting: creations
Create your own greeting - Powered by Smilebox
This greeting card made with Smilebox

παιδικές ζωγραφιές

ο κόσμος των παιδιών είναι ο μαγικός κόσμος που όλοι ψάχνουμε!