vacaciones ή αλλιώς μια πρόταση για διακοπές

Ως τώρα εκτός από το να αναρτώ εικόνες από τις δημιουργίες μου σας πήγα και δυο ταξιδάκια, ένα στο Πήλιο και ένα στις Ολλανδικές αντίλλες. Θα μου πείτε τώρα τη σχέση έχουν αυτά τα δύο μέρη μεταξύ τους, καμία παρά μόνο ότι είναι μέρη που είδα, μου άρεσαν και είπα να σας ρίξω την ιδέα για κανένα ταξιδάκι.Σήμερα σκέφτηκα να σας πάω λίγο στα μέρη μου, στην Χαλκιδική. Η καταγωγή μου είναι από ένα μικρό χωριό στους πρόποδες του Χολομώντα αλλά το καλοκαίρι μετακινούμαστε οικογενειακώς στο δεύτερο πόδι και συγκεκριμένα στην ακτή Κοβιού ή Κουβιού.

  Βρίσκεται κοντά στη Νικήτη και πριν από το Μαρμαρά, δεν είναι πολύ γνωστή ακτή γιατί ως το 1980 η πρόσβαση δεν ήταν εύκολη, ίσως γι΄αυτό και είναι μια από τις ομορφότερες παραλίες της Χαλκιδικής και ελπίζω να μείνει έτσι και στο μέλλον. Κάποια στιγμή αυτός ο μικρός παράδεισος έχασε την ηρεμία του αφού κάποιοι είχαν την ιδέα να ανοίξουν ένα beach bar που πρόσφερε ό,τι νομίζει ότι χρειάζεται ο νεοέλληνας: ξαπλώστρα, σουβλάκι και να ακουμπάει με την φτέρνα του τον διπλανό του. Και έτσι αντί για τον παφλασμό των κυμάτων άκουγες τον ενοχλητικό θόρυβο των βενζινοκίνητων και αντί για τη μυρωδιά του πεύκου ντουμάνιαζες στον καπνό από τα κοψίδια. Τα αποτσίγαρα κάνανε βουνό και οι ίδιοι που τα πετούσαν, οι ίδιοι δυσανασχετούσαν την επόμενη μέρα όταν τα ξανάβρισκαν. Αφού κόψανε και μερικά πεύκα για να κάνουν πάρκινγκ συμειδητοποίησαν ότι η παραλία ήταν μικρή για να τους αποφέρει κέρδη και μας άφησαν ξανά στην ησυχία μας...

Η περιοχή έχει μικρές οικογενειακές τουριστικές μονάδες που σε γενικές γραμμές σέβονται και την φύση και τον επισκέπτη. Μια τέτοια μικρή επιχείρηση έχουμε και εμείς και κάθε καλοκαίρι γνωρίζουμε πολύ κόσμο και με αρκετούς γίναμε φίλοι. Τα βράδια οργανωνουμε συμφαγίες βάζοντας από λίγα πράγματα ο καθένας και συζητάμε μέχρι αργά. Τα περισσότερα τα λέει ο μπαμπάς μου που είναι πρώτος στα ανέκδοτα και με ειδικότητα ψείστη.

Ούτε εγώ ούτε κανείς δικός μου είχαμε σκοπό να ασχοληθούμε με τον τουρισμό αλλά τελικά προέκυψε και κάθε χρόνο διαπιστώνω ότι ο τουρισμός πλήττεται, ο κόσμος μειώνεται και οι περισσότερες οικογένειες προτιμάν να έρχονται για ένα μπάνιο και να επιστρέφουν σπίτια τους.

Η Χαλκιδική όπως και άλλα μέρη στην Ελλάδα γνώρισε μεγάλη και ξαφνική τουριστική ανάπτυξη, δεν το διαχειρίστηκαν όλοι όμως σωστά όλο αυτό. Άνοδος των τιμών, πρόχειρες κατασκευές, αγενής συμπεριφορά, αλλαζονεία, έλλειψη καθαριότητας ήταν κάποια στοιχεία που δυσφήμισαν το μέρος. Μπήκε πάλι η λογική του εύκολου κέρδους. Ωστόσο η νεώτερη γενιά ξενοδοχουπαλλήλων και ιδιοκτητών, άτομα νέα με σχετικές σπουδές και όρεξη αποκατέστησαν την άσχημη εικόνα.

Τα φορολογικά μέτρα, η οικονομική λιτότητα και ο φόβος που μας έχει κατακλύσει έχουν κάνει κάποιους να σκέφτονται αν θα πάνε διακοπές φέτος.  Καθένας όμως δικαιούται διακοπές και το αν θα περάσεις καλά δεν σχετίζεται με το πόσα θα ξοδέψεις ή αν θα πάρεις το μεγαλύερο ψάρι στην ταβέρνα ή αν θα πας στο λουξ δωμάτιο. Το κάμπινγκ είναι τέλειο, το μαγείρεμα στην κουζίνα ενός ενοικιαζομένου δωματίου έχει την πλάκα του και το να περπατάς στην παραλία το ηλιοβασίλεμα είναι πιο όμορφο από το να τα πίνεις σε μία καφετέρια.

Αν έρθετε θα περάσετε όμορφα αυτό είναι το μόνο σίγουρο...

http://www.vatzola.com/